Bay of Islands

Vanmorgen voor de wekker van 8.30 wakker, de zon schijnt vol op dus redelijk snel het bed uit, ontbijtje met koffie gemaakt. Om 9.15 op pad op weg naar Waitangi Treaty Ground. Dit is een wandeling van zo’n 5 km. In het centrum van Paihia stond een shuttle bus. Deze aangesproken en het blijkt een Hollander te zijn die al 12 jaar hier is. Hij was zo lief ons gratis naar Waitangi te brengen. We boden hem geld aan maar nee hoor geen sprake van.

Om 10.00 konden we mee met de rondleiding door museum. Hier op Waitangi Treaty Ground werd in 1840 een Verdrag gesloten tussen de Engelsen en de Maori stammen. Er ligt een hele grote Waka, kano, waar wel 150 man in kan. Deze is gemaakt van 3 kauri stammen, geweldig groot. Het oude Gouverneurs huis staat er nog en een Maori ontmoetingshuis. Daar werd om 11.00 een Maori voorstelling gegeven, erg leuk. 

Daarna moesten we terug lopen naar het dorp waar we om 13.15 verwacht werden voor een boottocht door de Bay of Island. Eerst nog even zonnebrand factor 50 gehaald want we zijn redelijk verbrand, ik heb factor 20 mee genomen maar dats echt niet genoeg. En wat te eten gekocht wat we aan de haven onder een boom hebben opgegeten. Op een hotel wordt een temperatuur van 28 graden aangeveven. De boot is behoorlijk groot en zit aardig vol zat. We voeren door de baai tussen de eilandjes door, op een gegeven moment werd de boot gestopt omdat er dolfijnen gezien waren. Maar het eerst wat er opdook was een haai, die bleef best een tijdje naast de boot zwemmen. Een poosje later kwamen de dolfijnen tevoorschijn, een hele groep zwom er rond de boot. Een paar mooie plaatjes kunnen schieten voor ze weer verdwenen. Toen op weg naar The Hole in the Rock, een gat in een rots waar we doorheen konden varen maar alleen als de zee rustig is en dat was het. Echt een gat waar we doorheen gingen. Daarna weer door de baai verder. Bij een eiland werd nog even aangelegd waar er een half uurtje gezwommen of gewandeld kon worden. Wij zijn aan boord gebleven om even in de schaduw te kunnen zitten. Daar was nu plek. Toen we verder voeren gingen we naar het plaatsje Russel, dit werd vroeger de Hell Hole van New Zealand genoemd, het was een plaatsje waar de wasvisjagers hun haven hadden en er kwamen veel zeelui. Dat zegt genoeg lijkt mij. We konden daar van boord en kregen een ticket voor de ferry mee zodat we terug naar Paihia konden als we uitgekeken waren. Het is nu een schattig dorpje met witte huizen en winkeltjes. In het dorp zijn we met een koppen van de groep op zoek geweest naar het oudste kerkje van New Zealand. Na wat zoeken toch gevonden, het kerkje was jammer genoeg gesloten dus alleen wat foto’s van de buitenkant genomen. Toen weer terug naar de ferry, we zijn aardig moe en toe aan een stoel. Het is ondertussen 19.00

Vanavond gaan we met de hele groep bbq-en, dit wordt door Jacky, de reisleider en Thinny, de chauffeur geregeld. Thinny doet zijn naam eer aan, het zal wel een nickname zijn, het is een heel klein mannetje, maar wel een schatje. Het is een gezellige avond met de hele groep.

Onze groep bestaat verder uit 8 koppels en 4 vrijgezellen, 2 dames van rond de 48 en 2 mannen van rond de 45. Verder is er 1 koppen waarvan de man 83 is en zij een paar jaar jonger. De rest is van rond onze leeftijd. De meeste zijn lekker easy going, een stel zijn echte wandelaars, die laten we lekker gaan, dat is het fijne van Djoser je wordt daar vrij in gelaten.