17-6 terug naar Glennallen

vanmorgen nog aardig wat bewolking en zo nu een dan een buitje. We rijden dezelfde weg terug die we zaterdag hebben gereden. Onderweg wordt het weer beter en er komt zo nu en dan een zonnetje door. In ieder geval beter weer als zaterdag dus weer erg vaak stoppen en genieten van de pracht om ons heen. We stoppen  op een mooi plekje om een boterham te eten, er staat nog een camper met een jong stel met kinderen. Het zijn de eerste Nederlanders die we treffen deze vakantie. Zij hebben nog 2 weken te gaan en ik geef hun de spullen die wij niet op krijgen voor donderdag. We rijden door naar Glennallen. Ik zie ineens wat raars langs de weg, ik zit net mijn bril te poetsen. Ik geef een brul “moose”, Dirk zat net naar het uitzicht te kijken en gaat gelijk op de rem. Een eland loopt vanuit de berm zo de weg op. Van de andere kant komt ook een auto en het dier blijft twijfelend staan tussen de vangrails. Ruim de tijd voor foto's, wat een mooi beest is het. De andere auto toetert en de eland gaat over de vangrail heen het bos in. Zo gauw hij tussen de bomen is zie je er niets meer van. Bij Glennallen gaan we linksaf de Glenn highway op richting Angorage. We doen nog even een boodschapje zodat we alles voor onze laatste dagen bij ons hebben. Het is ondertussen mooi weer met mooie wolken luchten. 
Na een aantal km's gaan we rechtsaf naar Lake Louise, daar willen we vannacht gaan staan. Lekker weg van de snelweg aan een meer. Dat hebben we geweten, de 16 mijl is in het begin nog met teer maar erg hobbelig, na een aantal mijl is het meer gravel en putten en kuilen. Klinkt bekend hè Adri en Guus. 
Maar we rijden dapper door en we komen bij een prachtig meer waar we kunnen staan. Er is verder niets maar dat geeft niet we hebben alles bij ons. 
We hebben er heerrlijk gestaan.