25 mei

Bij het opstaan is de lucht al strak blauw. Voor we gaan rijden heb ik eerst 6 dagen weblog geplaatst, hebben jullie weer wat te lezen. Eerst gaan we in Sparwood naar het informatie centrum, daar staat nl de grootste kiepwagen van de wereld. Onwijs groot, Dirk kwam niet eens tot de bovenkant van de wielen. Er is er maar een van gemaakt en heeft in een dag mijn gewerkt. Nog even boodschappen doen en dan op pad. We rijden vandaag via Crowsnestpass en Franks slide naar Waterton. In Franks slide is in 1907 een rots gespleten en naar beneden gekomen. Deze lawine van rotsen heeft een deel van het mijnwerkersdorp getroffen, ongeveer 90 doden. Ze weten het niet precies omdat er toen niet bekend was wie er allemaal woonden. Erg indrukwekkend, de rosten liggen nog zoals ze teon terecht zijn gekomen, alleen de rivier en de weg zijn vrij gemaakt. De treinrails is opnieuw aangelegd.

We rijden weer verder en komen bij Lundbeck Falls, een mooie waterval die ons was aangeraden. Toen we daar rondliepen kwam er een grote grijs/zwarte wolk aan. Gauw weer verder maar die wolk kwam achter ons aan. We zagen een soort grijze stofwolk neerdalen achter ons. Toen we vlak bij Watertonpark kwamen zagen we ook daar een grote grijze wolk die een onwijze partij regen liet vallen. We zaten tussen 2 buien in, links was het nog zonnig. Wat een prachtig gezicht was dat zeg.

In Waterton aangekomen liep het water als een rivier over de straat zoveel water was er gevallen. Hier hebben we een plek op de camping genomen, rustig blijven zitten tot het droog/droger was, daarna de camper pas aangehaakt aan water en stroom. Een poosje later kwam de andere bui bij ons langs, het stortte weer behoorlijk.

Na een poos gelukkig weer droog en de lucht trok weer aardig open, na het eten nog een wandeling langs het meer en door het dorp gemaakt. Terug bij de camping liep daar een hele kudde herten rond. Je hoeft niet ver te gaan om dieren te zien.