Nelson, Abel Tasman National Park

vanmorgen om 8.00 in de bus en rijden we naar het Abel Tasman National Park. Vanaf Kaiteriteri gaan we met de boot, we varen eerst langs de hele kuststrook en op de terugweg stappen we uit. De plaats is afhankelijk van welke wandeling je doet. Het laatste stuk van de boottocht maakt hij aardig vaart en klapt de boot behoorlijk op het water, er komt ook veel water over de boot heen en diegene die boven zitten worden aardig nat. Zij komen op en rustig moment ook weer naar binnen. Wij stappen met 14 groepsleden uit voor een wandeling van 10 km. Het is weer prachtig weer, we hebben eten en drinken bij ons en 5 uur de tijd voor de wandeling. We lopen langs de kust die bestaat uit kliffen, het gaat dus veel naar boven en weer naar beneden. Best pittig dus maar het is er prachtig, een mooi pad tussen de bomen door en zo nu een dan een doorkijkje naar zee. Hier en daar zijn bruggetjes over een geul met water en een keer moeten we een hangbrug over. Zeer smal dus elkaar passeren is niet mogelijk. Even wachten tot er geen tegenliggers meer zijn dus. Daarna komt er een heel stijl stuk en dat is echt afzien maar we komen boven. Een broodje verdiend. Daar komt een mooie Wehka ons bezoeken, dit is een mooie bruine vogel in de maat van een kleine kip. Daarna gaan we weer verder, we lopen veel met z’n drieën. Op een gegeven moment waren we met zn vijven, dit liep prima en we hadden een redelijk tempo. Tegen het eind konden we een stuk afsteken maar alleen als het eb was. Dit konden we zien aan de palen, als die op droge grond stonden dan kon je erdoor. En gelukkig stonden de palen droog, dit scheelt ons 45 minuten om lopen. De grond was van klei en vochtig dus het bleef lekker aan je schoenen plakken. Op een gegeven moment konden we niet meer om het water heen en moesten we erdoor heen. De schoenen uit en op ons blote voeten erdoor, dit ging in het begin prima. Annemarie zette haar schoenen even neer en toen ze ze weer wilde oppakken stonden ze in het water. Dat was wel schrikken, het wordt vloed dus we moeten doorlopen want het gaat snel hier. En toen stonden we voor een dieper water, tot nog toe was het tot de knieën maar dit was dieper, een stuk meer landinwaarts nog een poging en toen kwam het tot mijn kruis, broek nat. Dirk had zijn broek uit getrokken en zijn benen zijn langer dus die kwam er redelijk droog door. Gelukkig we hebben de overkant gehaald maar ik vond het best spannend. Nu nog 1 klif over en we zijn op het eindpunt. We hebben er bijna 4 uur over gedaan dus mooi binnen de tijd.  Ik was totaal op maar ben best trots dat ik deze tocht gehaald heb. Jo, een groepslid komt aanlopen zonder zijn vrouw, wij vragen waar ze is, hij verbaasd dat ze er niet is, ze heeft t stuk afgestoken en hij is omgelopen. Maar ze zat achter ons en wij hebben niemand meer gezien, wij waren de laatste. We maken ons best een beetje zorgen. Jo en Dirk lopen een stuk terug naar waar de 2 routes samenkomen en gelukkig komt ze daar net aan. Ze is helemaal gesloopt, ze heeft ongeveer 6 km in haar uppie gelopen en had ook geen drinken meer. Gelukkig had ze van iemand  water gehad. Ze zijn net bij ons terug als om 17.45 de boot ons weer komt ophalen om terug te varen naar de bus. Een heerlijke terug tocht. Om 20.00 naar een heerlijke douche gaan we eten, deze maaltijd hebben we echt verdiend en is ook heerlijk. Lekker zalm gegeten en Dirk een steak. Terug in het hotel vallen we als een blok in slaap.